Vandaag alweer de wekker zetten, want de orientation tour stond op het programma. Snel een bakkie en een broodje om om 8.00 voor de deur klaar te staan. De open jeep was iets verlaat door de file (...???). Ha, we wisten niet dat dat in Gambia ook bestaat, misschien kunnen we het beter op GMT oftewel Gambia Maybe Time houden. Als eerste gingen we naar de batikmarkt in Serekunda, de grootste stad van Gambia, een plaatselijke kunstenaar liet zien hoe het in zijn werk gaat, als het ontwerp op de doek getekend is, worden de stukken die nog geen kleur moeten krijgen, voorzien van een laagje was, natuurlijk mochten wij dat ook even proberen. Dan gaat de doek in een verfbad, daarna in heet water om de was te verwijderen en het hele proces begint weer opnieuw om weer een andere kleur toe te voegen. Na het bezichtigen van al het moois, ging de truck verder naar de hoofdstad Banjul, een bezoekje aan het Nationale museum, stond als eerste gepland. Een flink stuk van het museum was gewijd aan het
National Museum
koloniale tijdperk, maar er was ook genoeg te vinden over geschiedenis, tradities en kunst/muziek in Gambia. Bijzonder om te zien dat alle voorwerpen “gewoon” aan een spijker aan de muur hangen, niets geen electronische beveiliging of suppoosten. Na een half uurtje rondgewandeld te hebben, werden we afgezet bij de Albert markt, de grootste markt in Banjul, onze gids Alieu (zeg maar Ali) nam ons mee door smalle straatjes naar een “brug” over de markt, een geweldig punt om alle drukte onder je te bekijken en foto’s te maken. Hierna kregen we een kijkje bij de “ateliers” waar prachtig geborduurde kleding werd gemaakt. Niet meer dan een hokje met een tafel, een elektrische naaimachine en veel kleurige lappen. Ook kregen we een rondleiding door een stuk overdekte markt, waar de vis en het vlees verkocht wordt. Als onze keuringsdienst van waren hier eens zouden rondwandelen kregen ze meteen een appelflauwte, ongekoeld en vol met vliegen, nee dank je, geen biefstukje voor ons vandaag. Hierna was
Albert Market
het tijd voor de “toeristenmarkt”, vooral tassen, houtsnijwerk, kralen, kettingen en dat allemaal voor “very special prices” jaja. Toch hebben wij ook een prachtige strandtas gekocht, om toen tot de ontdekking te komen dat de dalassi’s bijna op waren. De alleraardigste dame van de shop liet haar winkeltje in de steek om de weg te wijzen naar het geldwisselkantoor, ze had heel goed door dat Maureen een omslagdoek op het oog had en wou graag wat van haar handeltje kwijt natuurlijk. Voor de zekerheid had Maureen toch ook maar gids Ali gevraagd om mee te lopen. Tegen een uitstekende koers weer wat van onze euro’s gewisseld en de onderhandeling voor de omslagdoek kon beginnen….t blijft een spel natuurlijk, flink laag inzetten om uiteindelijk op ongeveer de helft uit te komen. Deze dame was wel heel slim, na de onderhandelingen wilde ze eigenlijk ook nog wel een gedeelte van de opbrengst van de goede koers…ja daag, t blijft geen feest….. Op de heenweg hadden we met Alieu afgesproken om bij de Arch22 nog
Arch 22
even te stoppen, het hoogste en meest onnuttige gebouw van Gambia, een monument ter ere van de staatsgreep op 22 juli 1994 van de huidige president, een soort moderne versie van de Arc de Triomphe. Hoog bovenin het monument is een museum gevestigd dat gewijd is aan de Afrikaanse culturen in Gambia. Langs de hoofdweg, de enigste 4 baansweg die Gambia rijk is, staan stammenbeelden. Elk beeld vertegenwoordigt een van de stammen die in Gambia wonen en het geheel geeft een goed beeld van de vreedzame Gambiaanse samenleving. Eventjes verderop liggen aan zee de 2 grootste begraafplaatsen, om de traditie in stand te houden, de beroemde "Kerkhof-op-
het-kerkhof-foto", werd ook hier even gestopt, natuurlijk hebben we onze 4 reisgenoten even ingelicht over deze traditie. Zonder verder oponthoud zijn we doorgereden naar Bakau, naar de Kachakally Crocodile poel, volgens het heersende bijgeloof zou het water van deze poel je vruchtbaar maken. De eerder vertoonde “krokodillendans” had alles met dit bijgeloof te maken. Ook konden we krokodil “Charlie” aaien, enigszins voorzichtig, al is het een volgevreten (en verdoofde??) krokodil, je weet het toch maar nooit. Na een rondje rond de poel, de babykroks waren best heel schattig en de nodige fototjes natuurlijk, was het tijd geworden om op te stappen. Een lunch op het strand stond nog op het programma, een vers broodje kaas of ham om daarna weer teruggebracht te worden naar Riyan appartments. Rond half 3 waren we weer “thuis”, lekker bijkomen bij het zwembad en verder rustig aan gedaan.
Vandaag alweer de wekker zetten, want de orientation tour stond op het programma. Snel een bakkie en een broodje om om 8.00 voor de deur klaar te staan. De open jeep was iets verlaat door de file (...???). Ha, we wisten niet dat dat in Gambia ook bestaat, misschien kunnen we het beter op GMT oftewel Gambia Maybe Time houden. Als eerste gingen we naar de batikmarkt in Serekunda, de grootste stad van Gambia, een plaatselijke kunstenaar liet zien hoe het in zijn werk gaat, als het ontwerp op de doek getekend is, worden de stukken die nog geen kleur moeten krijgen, voorzien van een laagje was, natuurlijk mochten wij dat ook even proberen. Dan gaat de doek in een verfbad, daarna in heet water om de was te verwijderen en het hele proces begint weer opnieuw om weer een andere kleur toe te voegen. Na het bezichtigen van al het moois, ging de truck verder naar de hoofdstad Banjul, een bezoekje aan het Nationale museum, stond als eerste gepland. Een flink stuk van het museum was gewijd aan het
het-kerkhof-foto", werd ook hier even gestopt, natuurlijk hebben we onze 4 reisgenoten even ingelicht over deze traditie. Zonder verder oponthoud zijn we doorgereden naar Bakau, naar de Kachakally Crocodile poel, volgens het heersende bijgeloof zou het water van deze poel je vruchtbaar maken. De eerder vertoonde “krokodillendans” had alles met dit bijgeloof te maken. Ook konden we krokodil “Charlie” aaien, enigszins voorzichtig, al is het een volgevreten (en verdoofde??) krokodil, je weet het toch maar nooit. Na een rondje rond de poel, de babykroks waren best heel schattig en de nodige fototjes natuurlijk, was het tijd geworden om op te stappen. Een lunch op het strand stond nog op het programma, een vers broodje kaas of ham om daarna weer teruggebracht te worden naar Riyan appartments. Rond half 3 waren we weer “thuis”, lekker bijkomen bij het zwembad en verder rustig aan gedaan.
het-kerkhof-foto", werd ook hier even gestopt, natuurlijk hebben we onze 4 reisgenoten even ingelicht over deze traditie. Zonder verder oponthoud zijn we doorgereden naar Bakau, naar de Kachakally Crocodile poel, volgens het heersende bijgeloof zou het water van deze poel je vruchtbaar maken. De eerder vertoonde “krokodillendans” had alles met dit bijgeloof te maken. Ook konden we krokodil “Charlie” aaien, enigszins voorzichtig, al is het een volgevreten (en verdoofde??) krokodil, je weet het toch maar nooit. Na een rondje rond de poel, de babykroks waren best heel schattig en de nodige fototjes natuurlijk, was het tijd geworden om op te stappen. Een lunch op het strand stond nog op het programma, een vers broodje kaas of ham om daarna weer teruggebracht te worden naar Riyan appartments. Rond half 3 waren we weer “thuis”, lekker bijkomen bij het zwembad en verder rustig aan gedaan.
